Malarstwo jeżeli rozwija się zgodnie z temperamentem i instynktem artysty, w sposób nie pozbawiony zahamowań poszerza granice swoich możliwości i jest tym czym jest w istocie – ciągłym poszukiwaniem, odkrywaniem tajemnicy, zmaganiem się z materią barwy, kompozycji, rysunku. Szukanie nowych rozwiązań formalnych i kolorystycznych nie jest celem samym w sobie, jest radosnym odkrywaniem nie w celu znalezienia ale ciągłego odsłaniania nowych horyzontów. Otwartość i niewiadoma to jest kierunek tej drogi. Tak w ogólnych zarysach widzę malarstwo pastelowe Wacława Jagielskiego, które od lat uprawia z nieukrywaną pasją czytelną intensywną witalnością. Jest członkiem założycielem i skarbikiem Stowarzyszenia Pastelistów Polskich, kieruje bardzo udanymi plenerami SPP w Świeradowie Zdroju. Tematyką jego prac są pejzaże, martwe natury, sceny figuratywne, także akty, chociaż nie sam temat dla niego samego stanowi przedmiot zainteresowań artysty. Jest on tylko pretekstem i punktem odniesienia dla żywiołowego temperamentu Jagielskiego, który zaczepiony o naturę, wyczuwając jej ryt i puls, tworzy swe świetliste i nasycone powietrzem pastele, z rozmachem szerokim, zamaszystymi pociągnięciami kredki, w których plama barwna i kontur wzajemnie się przeplatają i dopełniają. Ulubione przez Jagielskiego ciepłe zestawienia kolorystyczne, żółcie, ugry, brązy, żywe czerwienie, róże ustępują niekiedy chłodnym układom barwnym, głębokim nasyconym fioletom, różnym odcieniom zieleni i ultramaryny. Różnokierunkowość prowadzenia kreski pastelowej, jej zmienny dukt sprawiają, że pastele Jagielskiego mają strukturę bogatą, wibrującą fakturalnymi efektami, dynamiczną. Czasami płaszczyzna barwna jest czysta jak toń wody, a jej gładkość przerywa niekiedy chropowata faktura. Sądzę, że wrodzona Wacławowi pogoda ducha i radosne przeżywanie egzystencji, własnego losu znajdują wierne odbicie w jego pracach. Jak powiedział jeden z francuskich poetów ważny jest korek kiedy płynie, ale równie ważna jest fala, która go niesie. Wacław maluje dużo, wielokierunkowo, różnorodnie, dawny Jagielski nie jest ten sam co dziś, Jagielski z tu i teraz nie będzie taki sam w przyszłości, gdyż taka jest jego natura, nurt jego sztuki jest zmienny, wszystko się tutaj może zdarzyć.