Na tej kameralnej wystawie pokażę gro najnowszych bo namalowanych już w 2014 roku obrazów. Ideą wystawy jest opowieść o pięknie, tajemniczości, delikatności, zmysłowości i całym szeregu innych sfer dotyczących kobiety, którą czasem porównuje do kolorowych baśniowych kwiatów, dla której to napisałem wiele swoich wierszy współtworzących  klimat wernisażowego spotkania. Kobiety zachwycającej, wprowadzającej nas mężczyzn często w świat cudownej fantastyki, ale i nie rzadko niezrozumiałości, zachwytu, zaskoczenia, kaprysu czy niewytłumaczalnej intuicji . Kobiety, która swą wrażliwością i całym swoim pięknem sprawia, że świat bez niej stał by się wręcz nieznośny i niemożliwy. Z tą myślą i nadzieją, że kobieta taką właśnie pozostanie i nie zechce być bardziej męska niż kobieca a my faceci będziemy je kochać z należną jej estymą, tę wystawę pokazuję i na nią zapraszam.